Een ochtend zonder papa

Uitslapen is er echt niet meer bij, want na zich om 4.30 uur al een keer te hebben gemeld, was onze jonge man om 6.30 uur echt klaar wakker. Het nadeel van een hotelkamer, ook al hebben we een extra verdieping, is dat we dan gelijk allemaal wakker zijn. Jibin wordt namelijk niet zachtjes wakker, maar heeft gelijk volop praatjes. Ik kan me voorstellen dat jullie nu denken, een extra verdieping dat is luxe, maar wij hadden het liever anders gezien. Beneden is een ruim toilet met wastafel en een zitkamer met twee bankjes en een bureau. Hier staat nu ook nog een extra bed en een campingbed en dus weinig bewegingsruimte. Boven staat een tweepersoonsbed en daar is de badkamer, dus ook niet echt een ruimte om je te vermaken.Twee lagen betekent ook een trap. Jibin vindt trapklimmen helemaal geweldig en opzich kan hij dit ook wel, maar hij is erg overmoedig en wil het te snel doen en dat gaat niet altijd goed. Hij is dan ook al een keer van de trap gevallen, maar gelukkig ligt er hoogpolig tapijt en viel de schade reuze mee. Helaas heeft hij er weinig van geleerd, dus we vertoeven weinig op de kamer, want dan moeten wij er constant achteraan.

Vanmorgen bij het ontbijt troffen we vrijwel alle stellen en zo te horen maken meerdere ouders korte nachten. Gezellig om elke ochtend even een praatje met elkaar te maken. Toen kwam het moment dat Igor en Jan, de papa van Sem, vertrokken naar de Silk Market. Beide jongens waren het daar absoluut niet mee eens en dat heeft iedereen luid en duidelijk kunnen horen. Het hele restaurant keek ons aan, maar trekken we ons daar iets van aan, nee dus. Inmiddels zaten de meiden al in het kleine speeltuintje bij het hotel en daar zijn Marianne en ik met de jongens ook maar naartoe gegaan en toen was het leed snel geleden. Niets is natuurlijk leuker dan schommelen met je zus. De verdere ochtend is het soepel verlopen en hebben we met de kids lekker gezwommen. Helaas zij hier geen foto's van. Tegen tweeen kwamen de papa’s weer terug met weer wat aankopen, maar gelukkig hadden ze het niet te gek gemaakt. Beide jongens zijn in ieder geval wel een Chinees voetbaltenue rijker, alleen duurt het nog wel een paar jaartjes voordat Jibin erin is gegroeid. ’s Middags is Igor met Jibin in het water gegaan en heb ik met MaJin weer wat schoolwerk gedaan. Ze had hier absoluut geen zin in, want de andere meiden waren lekker aan het zwemmen en spelletjes aan het doen, maar ze heeft het toch maar gedaan onze kanjer.

Vanavond hebben we met 2 andere stellen opnieuw in het hotel gegeten. We hadden eigenlijk andere plannen, namelijk een straat verderop zou ook een lekker restaurant zitten, maar bij binnenkomst keken we gelijk op een ontzettend smerig toilet en toen hadden we al gegeten en gedronken. We hebben toen weer rechtsomkeer gemaakt en zijn lekker scampi’s gaan eten in ons hotel. De kip met lemonsaus is ook een aanrader. We werden in een aparte ruimte gezet en dit was maar goed ook, want toen de jongsten klaar waren met eten, moesten ze echt even wat energie kwijt. Ze hebben misschien wel een kwartier lang rond de tafel achter elkaar aan gerend. Ze hadden de grootste lol en wij eigenlijk ook wel. Toen ze eindelijk uitgeraasd waren hebben we ze mee naar boven genomen, waar Jibin gelijk in zijn bed is gelegd. Hij had zelfs geen puf meer om tegen te spartelen bij tandenpoetsen, dus voor nu heeft hij die strijd weer opgegeven. Wel heeft hij zelf zijn pyjama aangetrokken en MaJin heeft daar een paar leuke foto’s van gemaakt. Ook heeft zij eindelijk het zingen op de film staan. Wij wilden dit al een hele tijd opnemen, maar steeds als hij de camera zag stopte hij met zingen. Onze grootste kanjer heeft het dus wel voor elkaar gekregen. Toen Jibin eenmaal in bed lag, was het tijd om even een spelletje te doen met ons meisje.

Eenmaal boven kwam er van het spelletje even niets terecht, want ons meisje brak in tranen uit. Wat was ze ontzettend verdrietig en uiteindelijk kon ze vertellen dat dit kwam doordat ze zo graag naar huis wilde. Arme schat ze had het even heel moeilijk en ja dan doet mama gewoon even lekker met haar mee. Ze heeft het hier nu helemaal gehad en ze mist alles en iedereen in Nederland. Nog 2 dagen en dan is het ook zover en gelukkig bedaarde ze na een tijdje en hebben we toch nog even een spelletje gedaan. Uiteindelijk is ze pas tegen tienen gaan slapen, vandaar dat dit verslag ook wat later verschijnt. Maar ons meisje gaat op dat moment natuurlijk voor alles.
Misschien is het een leuk idee om allemaal opbeurende reacties voor MaJin achter te laten om haar even een steuntje in de rug te geven. Ze heeft het tot op heden gewoon fantastisch gedaan als grote zus en dat mag best even gezegd worden.

Morgen hopelijk weer wat afleiding op het plein van de Hemelse Vrede en het Beihai Park en dan kunnen we ook zeggen, morgen gaan we de koffers inpakken en overmorgen gaan we naar huis.