Het Olympisch stadion.
Blijf op de hoogte en volg Marlou, Igor en MaJin
07 September 2012 | China, Peking
Vanmorgen was het opnieuw vroeg dag, maar met nog wat doezelen hebben we het met z'n allen toch tot 7.00 uur volgehouden. Daarna lekker douchen en klaarmaken voor het ontbijt. Onze kleine man heeft eindelijk eens fatsoenlijk gegeten en daar waren we erg blij mee. Om 9.30 uur hebben me een taxi genomen naar het Olympisch stadion en na ruim een half uur rijden waren we er. Dat is wel een klein beetje een nadeel van dit hotel. Het zit overal ver vanaf en het is steeds een hele onderneming om op pad te gaan. Zeker als je kleine kinderen en een buggy bij je hebt, bij de metrostations heb je dan te maken met heel veel trappen en de taxichauffeurs laten je ook regelmatig aan de kant staan. Toch heeft het ons overdag nergens van weerhouden, maar 's avonds zijn we hierdoor wel vaak in het hotel beland, wat overigens ook geen straf was.
Eenmaal bij het Olympisch dorp is het eerste wat je ziet natuurlijk Het Vogelnest. Een indrukwekkend gebouw, zonder meer, maar het deed mij minder dan ik had verwacht. Ik was er niet heel erg van onder de indruk. Natuurlijk is het leuk om hier te zijn geweest, maar de Arena maakt net zoveel indruk op mij (sorry). Zeker als je daar een avondje met lieve vriendinnen bij de Toppers doorbrengt. Misschien kwam het ook wel doordat men binnen in het stadion druk aan het bouwen was aan een soort podium voor een of ander evenement. Waarschijnlijk als het nog meer sportstadion was geweest, had het mij meer gedaan. Wat ik wel heel bijzonder vond is dat er jongeren een deel van de opening aan het oefenen waren. Dit vond ik wel echt heel gaaf. Na deze demonstratie tweemaal te hebben gezien, zijn we met z'n allen naar de bovenste ring gegaan. Ik ben in de hal blijven staan, want mijn hoogtevrees trok dit niet. MaJin vond het wel helemaal te gek en is helemaal bovenaan gaan zitten. Na weer wat foto's te hebben geschoten zijn we terug naar beneden gegaan. Van een afstandje hebben we het zwemstadion nog gezien, maar daar zijn we niet meer heen gelopen. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden en de meiden wilden graag nog even zwemmen en de mama's wilden de koffers gaan inpakken, dus zijn we naar de uitgang gegaan. Na wat taxis'aan onze neus voorbij te hebben zien gaan, hadden we er uiteindelijk 2 te pakken en konden we terug naar het hotel. De kids gelijk in hun zwemkleding gehesen en samen met Igor de kamer uitgestuurd en ik ben aan het inpakken gegaan. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk zit alles erin. Grace kwam om 16.00 uur het paspoort met visum voor Jibin brengen en daarnaast alle gelegaliseerde notariele akten. Nu alleen Jibin nog inschrijven in onze gemeente en de gehele adoptie is afgerond. Voor de adoptie naar Nederlands recht hoeven we niets meer te doen, want dat is hier al geregeld. Het enige waar we nog wel aan moeten werken is de hechting.
Adoptie is in die zin bijzonder, dat er niet vanzelf een hechte band ontstaat tussen kind en ouders. Door onstabiele ervaringen in de eerste levensmaanden of -jaren is het beslist niet vanzelfsprekend dat er zonder meer een vertrouwensband ontstaat tussen het kind en de adoptieouders. Wanneer adoptiekindjes uit het land van herkomst worden gehaald, zoals Jibin, worden ze bovendien geconfronteerd met vele veranderingen in de vorm van personen, geur, klimaat en sfeer. Hechten (éénkennig worden) aan de nieuwe ouders, je veilig en prettig voelen bij je ouders gaat niet vanzelf. De band moet groeien en daar moet aan gewerkt worden. We willen dan ook de tijd nemen om aan elkaar te wennen. Jibin moet leren onderscheid te maken tussen wie zijn ouders zijn en wie de buren, familie en vrienden zijn. Hij moet op ons leren vertrouwen. Wij als ouders zijn degenen die hem verzorgen, knuffelen, troosten, op schoot nemen en eten, drinken of iets anders geven. Voorlopig zullen wij geen visite in ons huis ontvangen, want dit moet even onze veilige haven worden. Dat wil niet zeggen dat wij ons de komende weken/maanden gaan opsluiten. Wij zullen, zodra wij van mening zijn dat Jibin dit aankan, gezellig bij familie en vrienden op bezoek gaan, maar ons huis blijft even ons huis en zo kunnen wij zelf bepalen hoelang die bezoekjes duren. Natuurlijk mogen jullie ons mannetje dan een aai over z’n bolletje geven, maar probeer hem niet op schoot te nemen of te knuffelen. Wanneer wij denken dat het niet goed gaat, zullen wij dit vanzelf aangeven. Dit zijn geen leuke ‘regels’, maar bedenk dat jullie hiermee Jibin enorm helpen om een goede band met ons op te bouwen. We hebben echt wel het idee dat de eerste stapjes naar een goede hechting al zijn gezet, maar we zijn er nog lang niet. We hopen op jullie medewerking en begrip.
Vanavond zijn we voor de laatste keer heerlijk gaan eten en wel bij de Hotpot. Helaas waren we niet helemaal compleet, want 2 gezinnen hadden besloten om toch in het hotel te blijven. Met 6 gezinnen togen we dus naar een restaurant niet ver bij ons hotel vandaan. Er moest wel wat geschoven worden met tafels, maar uiteindelijk konden we met z'n allen gezellig bij elkaar zitten. Iedereen kreeg een brander voor zijn neus met hierop een pannetje met kokende bouillon en vervolgens gooiden we daar vlees, groenten en vis in en lieten we het gaar worden. Heerlijk. Ook Jibin heeft vanavond van vanalles zitten smullen, dus ook hieraan geeft hij steeds meer toe. Voorheen werd alles (behalve frietjes en rijstkoekjes) gewoon uitgespuugd, zonder uberhaupt maar iets te proeven en toen hij hier vanavond weer mee begon, heeft Igor hem even een stukje van de tafel gezet en dat vond hij niet leuk. Na zo'n minuutje mocht hij weer aan tafel komen zitten en vervolgens heeft hij heerlijk zitten smullen. Het heeft dus wel indruk gemaakt. De rest van de avond is hij heel gezellig geweest en om beurten wilde hij bij mij of bij Igor zitten, terwijl de rest van de kids het restaurant onveilig maakten. Ik geloof dat de Chinezen erg blij waren toen we vertrokken. We hebben nog wel snel even een foto van alle aanwezige kinderen genomen en zoals jullie op de foto kunnen zien is het een geweldig stel. Iets na achten waren we terug op de kamer en hebben we eerst Jibin in bed gelegd en na nog een tijdje te hebben ge-Dst is ook ons meisje lekker gaan slapen. Tijd dus voor het laatste verslag vanuit China. Morgen moeten de koffers om 10.30 uur op de gang staan en om 11.00 uur worden we hier opgehaald.
Wij willen bij deze iedereen bedanken die tijdens onze adoptieprocedure, en in het bijzonder in de afgelopen 2 en halve week zo met ons mee heeft geleefd. Jullie meelevende- en gezellige berichtjes hebben ons een erg goed gevoel gegeven en soms moesten we zelfs een traantje wegpinken. We hebben een hele lange weg afgelegd, en hebben nu, samen met Jibin, de finish bereikt. De pijn en het verdriet van de afgelopen jaren vervagen naar de achtergrond, maar de mensen die ons tot aan het einde hebben gesteund, zullen we niet vergeten! Nogmaals heel erg bedankt!!!
En dan nog even tot slot. Morgen komen we met z'n vieren thuis. Het moment dat wij onze familie, vrienden en bekenden weer zien bezorgt ons nu al kriebels in onze buik. Ik hoop dat er een aantal mensen zijn, die dit op foto of film vast zouden willen leggen. Natuurlijk heb ik ons fototoestel ook paraat, maar door alle hectiek zal het er misschien bij inschieten.
Tot morgen allemaal en een hele dikke kus van ons voor jullie allemaal.
Eenmaal bij het Olympisch dorp is het eerste wat je ziet natuurlijk Het Vogelnest. Een indrukwekkend gebouw, zonder meer, maar het deed mij minder dan ik had verwacht. Ik was er niet heel erg van onder de indruk. Natuurlijk is het leuk om hier te zijn geweest, maar de Arena maakt net zoveel indruk op mij (sorry). Zeker als je daar een avondje met lieve vriendinnen bij de Toppers doorbrengt. Misschien kwam het ook wel doordat men binnen in het stadion druk aan het bouwen was aan een soort podium voor een of ander evenement. Waarschijnlijk als het nog meer sportstadion was geweest, had het mij meer gedaan. Wat ik wel heel bijzonder vond is dat er jongeren een deel van de opening aan het oefenen waren. Dit vond ik wel echt heel gaaf. Na deze demonstratie tweemaal te hebben gezien, zijn we met z'n allen naar de bovenste ring gegaan. Ik ben in de hal blijven staan, want mijn hoogtevrees trok dit niet. MaJin vond het wel helemaal te gek en is helemaal bovenaan gaan zitten. Na weer wat foto's te hebben geschoten zijn we terug naar beneden gegaan. Van een afstandje hebben we het zwemstadion nog gezien, maar daar zijn we niet meer heen gelopen. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden en de meiden wilden graag nog even zwemmen en de mama's wilden de koffers gaan inpakken, dus zijn we naar de uitgang gegaan. Na wat taxis'aan onze neus voorbij te hebben zien gaan, hadden we er uiteindelijk 2 te pakken en konden we terug naar het hotel. De kids gelijk in hun zwemkleding gehesen en samen met Igor de kamer uitgestuurd en ik ben aan het inpakken gegaan. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk zit alles erin. Grace kwam om 16.00 uur het paspoort met visum voor Jibin brengen en daarnaast alle gelegaliseerde notariele akten. Nu alleen Jibin nog inschrijven in onze gemeente en de gehele adoptie is afgerond. Voor de adoptie naar Nederlands recht hoeven we niets meer te doen, want dat is hier al geregeld. Het enige waar we nog wel aan moeten werken is de hechting.
Adoptie is in die zin bijzonder, dat er niet vanzelf een hechte band ontstaat tussen kind en ouders. Door onstabiele ervaringen in de eerste levensmaanden of -jaren is het beslist niet vanzelfsprekend dat er zonder meer een vertrouwensband ontstaat tussen het kind en de adoptieouders. Wanneer adoptiekindjes uit het land van herkomst worden gehaald, zoals Jibin, worden ze bovendien geconfronteerd met vele veranderingen in de vorm van personen, geur, klimaat en sfeer. Hechten (éénkennig worden) aan de nieuwe ouders, je veilig en prettig voelen bij je ouders gaat niet vanzelf. De band moet groeien en daar moet aan gewerkt worden. We willen dan ook de tijd nemen om aan elkaar te wennen. Jibin moet leren onderscheid te maken tussen wie zijn ouders zijn en wie de buren, familie en vrienden zijn. Hij moet op ons leren vertrouwen. Wij als ouders zijn degenen die hem verzorgen, knuffelen, troosten, op schoot nemen en eten, drinken of iets anders geven. Voorlopig zullen wij geen visite in ons huis ontvangen, want dit moet even onze veilige haven worden. Dat wil niet zeggen dat wij ons de komende weken/maanden gaan opsluiten. Wij zullen, zodra wij van mening zijn dat Jibin dit aankan, gezellig bij familie en vrienden op bezoek gaan, maar ons huis blijft even ons huis en zo kunnen wij zelf bepalen hoelang die bezoekjes duren. Natuurlijk mogen jullie ons mannetje dan een aai over z’n bolletje geven, maar probeer hem niet op schoot te nemen of te knuffelen. Wanneer wij denken dat het niet goed gaat, zullen wij dit vanzelf aangeven. Dit zijn geen leuke ‘regels’, maar bedenk dat jullie hiermee Jibin enorm helpen om een goede band met ons op te bouwen. We hebben echt wel het idee dat de eerste stapjes naar een goede hechting al zijn gezet, maar we zijn er nog lang niet. We hopen op jullie medewerking en begrip.
Vanavond zijn we voor de laatste keer heerlijk gaan eten en wel bij de Hotpot. Helaas waren we niet helemaal compleet, want 2 gezinnen hadden besloten om toch in het hotel te blijven. Met 6 gezinnen togen we dus naar een restaurant niet ver bij ons hotel vandaan. Er moest wel wat geschoven worden met tafels, maar uiteindelijk konden we met z'n allen gezellig bij elkaar zitten. Iedereen kreeg een brander voor zijn neus met hierop een pannetje met kokende bouillon en vervolgens gooiden we daar vlees, groenten en vis in en lieten we het gaar worden. Heerlijk. Ook Jibin heeft vanavond van vanalles zitten smullen, dus ook hieraan geeft hij steeds meer toe. Voorheen werd alles (behalve frietjes en rijstkoekjes) gewoon uitgespuugd, zonder uberhaupt maar iets te proeven en toen hij hier vanavond weer mee begon, heeft Igor hem even een stukje van de tafel gezet en dat vond hij niet leuk. Na zo'n minuutje mocht hij weer aan tafel komen zitten en vervolgens heeft hij heerlijk zitten smullen. Het heeft dus wel indruk gemaakt. De rest van de avond is hij heel gezellig geweest en om beurten wilde hij bij mij of bij Igor zitten, terwijl de rest van de kids het restaurant onveilig maakten. Ik geloof dat de Chinezen erg blij waren toen we vertrokken. We hebben nog wel snel even een foto van alle aanwezige kinderen genomen en zoals jullie op de foto kunnen zien is het een geweldig stel. Iets na achten waren we terug op de kamer en hebben we eerst Jibin in bed gelegd en na nog een tijdje te hebben ge-Dst is ook ons meisje lekker gaan slapen. Tijd dus voor het laatste verslag vanuit China. Morgen moeten de koffers om 10.30 uur op de gang staan en om 11.00 uur worden we hier opgehaald.
Wij willen bij deze iedereen bedanken die tijdens onze adoptieprocedure, en in het bijzonder in de afgelopen 2 en halve week zo met ons mee heeft geleefd. Jullie meelevende- en gezellige berichtjes hebben ons een erg goed gevoel gegeven en soms moesten we zelfs een traantje wegpinken. We hebben een hele lange weg afgelegd, en hebben nu, samen met Jibin, de finish bereikt. De pijn en het verdriet van de afgelopen jaren vervagen naar de achtergrond, maar de mensen die ons tot aan het einde hebben gesteund, zullen we niet vergeten! Nogmaals heel erg bedankt!!!
En dan nog even tot slot. Morgen komen we met z'n vieren thuis. Het moment dat wij onze familie, vrienden en bekenden weer zien bezorgt ons nu al kriebels in onze buik. Ik hoop dat er een aantal mensen zijn, die dit op foto of film vast zouden willen leggen. Natuurlijk heb ik ons fototoestel ook paraat, maar door alle hectiek zal het er misschien bij inschieten.
Tot morgen allemaal en een hele dikke kus van ons voor jullie allemaal.
-
07 September 2012 - 20:26
Maud:
Hoi Majin & Jibin,
Op school zijn er al veel knutselwerkjes in de klas ziet het er leuk uit.
En meneer Guus wordt maandag 50!!!!!!
We hebben vanmiddag een teken les gedaan
Je moest zo'n soort van zonsondergang maken en je kon kiezen uit een zwart dier.
Die moest je dan uitknippen en op een zwart blad leggen met een witte lijn overtrekken.
Dan uitknippen en op je zonsondergangsblad plakken.
En we hebben een aardrijkskundetoets gehad.
Groetjes Maud -
07 September 2012 - 20:30
Fenna:
Hoi Majin ik mis je wel een beetje maar ik zie je morgen weer.
Ik kom morgen naar schiphol om je weer te zien.
Alvast voor morgen (of vandaag als je het thuis leest) een goede reis en ik ben erg benieuwd hoe Jibin de reis vindt.
Heb je Jibin wel genoeg geknuffeld? vast en zeker wel!
Groetjes Fenna
PS Doe de groetjes van mij en van mijn vader en moeder aan Jibin
PS PS Al weet ik niet of Jibin dat snapt :-) hihi
tot morgen!!!!!!!!
-
07 September 2012 - 20:40
Annemarie:
Hallo,
Wij wensen julie een goede vlucht terug morgen en een super aankomst op Schiphol. Weer een bijzonder hoogtepunt! En dan eindelijk thuis: verder op ontdekkingsreis met elkaar!
Het zou zomaar eens kunnen dat ik van de week op weg naar huis even een kort stukje omrijd in Tilburg Noord om naar de, daar vast wapperende, Chinese vlag te kijken ;)
Het was genieten de verslagen vanuit China!
En Shi, Aoying
Marcel & Annemarie
-
07 September 2012 - 20:53
De Cupidootjes:
Leuk om de foto's van het Olympisch stadion weer te zien. En ik geef je gelijk hoor. Toen wij er in oktober 2008 waren, net na de Olympische spelen, ademde het stadion nog echt de sfeer uit. Je mocht toen nog de vloer op waar mascottes stonden, de winkel met souveniertjes van de Olympische spelen was open. Kortom, toen was het fantastisch het stadion te bezoeken. Twee jaar later was het gewoon een stadion waar weinig activiteit meer was en de sfeer was weg. Zo zonde. Zo'n prachtig gebouw.
Maar toch leuk om het even gezien te hebben he!
En nu is de tijd van gaan aangebroken. Een fantastische reis hebben jullie achter de rug. Zolang hiernaar uitgekeken, de grote verlangens naar een kindje, de lange weg met veel downs, de moed erin houden, veel van je afschrijven op de weblog. En dit alles heb ik van het begin af aan met jullie mogen beleven. We hebben in het begin veel over en weer gemaild op onze weblogs en ondertussen kregen wij twee kinderen en jullie zaten nog steeds in de wachtstand. Hoe ontzettend moeilijk, hoe zwaar en ook hoe bijzonder want hoeveel lieve mensen heb je door je weblog wel niet ontmoet. Ook heel waardevol. En toen was eindelijk het moment daar. Het fantastische bericht dat jullie ouders mochten worden van een zoontje. Een prachtzoon!!! Een wens die eindelijk in vervulling ging. En nu zijn jullie eindelijk samen. Een prachtig gezin van vier en hoe past Jibin nu al bij jullie. Alsof het altijd zo is geweest. Ik vond het bijzonder om deze lange weg aan de zijlijn te hebben gestaan, jullie verhalen te lezen over de lange weg naar Jibin en wat heb ik genoten van de reisverhalen. Het voelde zo dichtbij, zo herkenbaar. We waren weer eventjes voor ons gevoel terug in het jaar 2008, het jaar dat wij Zhi in de armen sloten.
Wij wensen jullie heel veel geluk met elkaar. Morgen zal het wel druk zijn maar we komen even kijken hoor. Leuk om een keer aan de andere kant van het glas te staan en vol ontroering te kijken naar jullie mooie gezin. Een hele goede vlucht gewenst en een onvergetelijke aankomst op Schiphol.
Veel liefs, Bas Colette, Zhi en Kai -
07 September 2012 - 22:03
Luc,Wilma.Yanne-Li En Cheng:
Hoi allemaal in China,
Goeie morgen!!!! Nu gaat de grote reis beginnen en gaat jullie leven voorgoed veranderen. In jullie reisverslagen maakt Jibin een vrolijke en eigenwijze indruk. Kortom een manneke om veel van te genieten en te houden, maar hij zal jullie ook lekker bezighouden! Hij heeft gewoon zin in zijn nieuwe leventje en jullie reis heeft ons ook even teruggebracht naar zomer 2010 in China. Cheng was toen ook al zo ondeugend en het is na thuiskomst (gelukkig) gebleven!
Wij kijken uit naar jullie aankomst.Voor ons de laatste die we meemaken van bekenden, voor zover we weten. Hopelijk blijf je nog even bloggen ,zodat we jullie in NL nog kunnen blijven volgen.
Goede vlucht en wel thuis!!!
groetjes Yanne-Li, Cheng ,Luc en Wilma -
07 September 2012 - 23:17
De Veldjes:
Hoi Allemaal nog 1 keer daar in china .... maar als jullie dit lezen, thuis in tilburg denk ik.
Maar wij en de meiden hebben er zin in hoor, om jullie te gaan zien met z'n 4tjes.
Ze vertellen het ook aan heel veel mensen wat wij morgen voor bijzonders gaan doen.
Camara ligt aan het stroom, wij zullen foto's voor jullie maken, met vele andere ook denk ik, maar je kunt er nooit genoeg hebben toch. Komt goed.
Tot morgen dan maar ......
Zo benieuwd hoe dat morgen allemaal gaat.
xxx Elizabeth en de rest van de familie. -
07 September 2012 - 23:32
Vivienne:
Hoi hoi,
wat een gave foto's! Wat een mooie verhalen!!
Ik wens jullie een geweldige thuiskomst en een hartverwarmende tijd toe,
veel liefs Vivienne
en MaJin, de meiden op school missen jou enorm!! -
07 September 2012 - 23:56
Erik, Jessica & Yue Lin:
Misschien wordt dit nog even snel gelezen voordat jullie het hotel verlaten. Maar misschien lezen jullie dit ook wel thuis. Wat een mooie reis hebben jullie gehad. En wat was het leuk en indrukwekkend om mee te lezen en mee te leven. Het bracht ons ook weer even terug in het mooie China. En het belangrijkste van de reis is natuurlijk Jibin. Wat een mooi ventje en een prachtige zoon en broertje. Dat gaat helemaal goed komen met jullie vieren.
Thuis lekker genieten de komende weken en ook daarna uiteraard.
Enne mooie foto's hebben jullie gemaakt. Dat levert ook nog weer werk op thuis. hahaha.
Hartelijke groeten van
Erik, Jessica en Yue Lin -
08 September 2012 - 00:34
Lynne:
Hey Marlou, Igor, Majin and Jibin,
I have loved following your journey through the last 2.5 weeks. You have recorded a beautiful memory and keepsake.
Today you arrive home and introduce Jibin to his new home, a new journey as you bond together as 4.
Blessings to you all,
Lynne xx -
08 September 2012 - 00:47
Ingrid:
Hallo luitjes,
Over het filmen en fotograferen hoef je je geen zorgen te maken; alles is opgeladen, dus dat wordt geregeld. We wensen jullie nogmaals een hele goede vlucht. We hopen dat Jibin het lukt om 10 uur (plus de wachttijd op de luchthaven) stil te zitten. We hopen dat het hem ook lukt om even te slapen, maar aan alle reisfoto's van jullie te zien zou dat er toch wel in moeten zitten. We weten dat jullie hartstikke moe zijn als jullie op Schiphol aankomen, want voor jullie gevoel is het midden in de nacht. Maar we wensen dat jullie van al jullie fans ook zo'n adrenaline stoot krijgen dat je nog wel een paar uurtjes mee kunt! We kijken heel erg naar jullie aankomst uit en hebben al de nodige voorpret ;-)
Voor alle fans: we zien jullie op Schiphol, waarschijnlijk bij de Mac of Burger King. Wij zijn dat stel met die 2 chinese kids, (en een SPANDOEK!) dus heel herkenbaar.........
Goede reis van ons 4 voor jullie 4 en tot straks!!!!! -
08 September 2012 - 07:00
Rene Karen En Xem:
Jullie hebben ondertussen het land van jullie prachtige kinderen weer verlaten en vliegen nu richting huis.
wij hebben genoten van jullie verslagen en wensen jullie heel veel geluk samen voor de toekomst
geniet van de aankomst op Schiphol: zoooo bijzonder moment
ik hoop snel een update te lezen hoe het is geweest en hoe het met jullie gaat als jullie thuis zijn.
bedankt voor het delen van jullie fantastische reis !
liefs Rene Karen en Xem -
08 September 2012 - 09:02
Lin:
Hallo reizigers,
Ik wil jullie een hele fijne en ontspannen reis wensen met heerlijk slapende kinderen. ;-)
Bedankt dat we deze reis met jullie mee mochten maken. Ik heb er van genoten!
Toch hoop ik wel een beetje (veel☺) dat je thuis je blog zo nu en dan nog vult met je heerlijk leesbare verhalen.
Mooie ontvangst gewenst en geniet weer lekker van jullie eigen (t)huis.
Groetjes van een anonieme lezer -
08 September 2012 - 20:38
Sandra:
Hele goede reis terug en een fijne ontvangst toegewenst!
Sandra, marcel en Eline
-
08 September 2012 - 21:51
Janneke:
Hallo,
ik lees al een tijdje met jullie mee omdat ik intresse in adoptie heb.Jullie kennen mij dus niet. Hartelijk gefeliciteerd met jullie zoon Jibin!
Wat een mooi reierslag heb je gemaakt erg leuk om te lezen! Ik wens jullie veel geluk toe nu jullie thuis zijn! Hopelijk is de terug reis ook goed gegaan.
Geniet lekker van jullie gezin!
Groetjes Janneke mama van meisje van 2,5 en zoontje van bijna 11 maanden. -
09 September 2012 - 08:59
Margriet Rijnen:
hoi luitjes.
Fijn dat de vliegreis zo fijn verlopen is en dat er zoveel mensen jullie
hebben verwelkomd.
Maar nu dit berichtje om jou Marlou te feliciteren met je verjaardag.
Maak er een hele mooie dag van samen met Igor, MaJin en Jibin.
Groetjes en een kus van ome peter en van mij. -
09 September 2012 - 10:08
De Veldjes:
Hoi ...
Welkom thuis ....
Jeetje wat moeten jullie moe zijn van jullie geweldig reis, en onthaal op schiphol, heel bijzonder om een keertje mee gemaakt te hebben.
Daarnaa nog even met jullie mogen kletsen met een beschuit met muisje ook super !!
En vandaag ...... Mama Marjou JARIG !!!
Gefeliciteerd en geniet van je gezin.
We kijken uit na je 1ste blog uit NL.
gr. jullie camping buurtjes William en Elizabeth en de meiden -
09 September 2012 - 13:13
De Cupidootjes:
Hieperdepiep hoeraaaaaaaa!
Gefeliciteerd en een hele gezellige dag gewenst!
Liefs, Bas Colette Zhi en Kai -
09 September 2012 - 14:32
Groep 5a:
Het is er helaas niet meer eerder van gekomen om een bericht te schrijven, maar we hebben met de klas wel alle foto's (behalve van het olympisch stadion) gezien. We vonden het erg leuk om op deze manier jullie reis mee te volgen.
Wat goed van je Majin dat je nog toegekomen bent aan je schoolwerk. Dat zal nog best lastig zijn geweest tussen alle leuke en indrukwekkende uitstapjes door.
We zijn in ieder geval heel blij dat jullie weer thuis zijn, want we hebben je erg gemist. We zijn ook erg benieuwd naar je broertje (in het echt dan he).
We hopen dat jullie een goede reis hebben gehad, en dat Jibin het ook goed heeft gedaan in het vliegtuig.
Rust vandaag nog maar lekker uit, dan zien we jullie morgen weer.
Veel liefs van groep 5a -
09 September 2012 - 15:36
Jan, Bianca, Sam En Yang:
Lieve familie,
Hartelijk welkom weer terug in Nederland.
Ik heb heel de dag/avond gisteren aan jullie gedacht.
Wat moet het geweldig geweest zijn om jullie mooie zoon aan iedereen voor te stellen.
Het kriebelt bij mij al voortdurend.
En helemaal nu jullie terug zijn, want dat betekent dat wij steeds dichterbij onze reis gaan komen.
En Marlou, natuurlijk gefeliciteerd met je verjaardag.
Het mooiste verjaardagskado heb je natuurlijk al gehad.
Nu mogen jullie van elkaar gaan genieten.
En we hopen er natuurlijk 4 november bij te kunnen zijn op het feestje.
Ga lekker door met genieten, en ik zal je blogjes wel gaan missen.
Liefs,
Jan, Bianca, Sam en Yang (ons kleine mannetje in dat verre China)
XXX -
09 September 2012 - 20:52
Marlies Matthijssen:
Lieve Familie,
Welkom thuis! Wat hebben we genoten van jullie prachtige verhalen. Soms herkenbaar, maar altijd boeiend. Nu lekker thuis, eindelijk is het slaapt Jibin in zijn eigen bedje.
We kijken uit naar jullie volgende verhalen.
Liefs,
Jan, Marlies, Ravez en Tjinnakon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
